สาวสวยคนหนึ่งพบว่าท่อน้ำที่บ้านมีปัญหา เธอโทรเรียกช่างประปามาซ่อมที่บ้าน ชายหนุ่มหน้าตาธรรมดาแต่แลดูจริงจังคนหนึ่งกดกริ่งแล้วหิ้วกล่องเครื่องมือเข้ามาในห้อง ซ่อมไปซ่อมมา กลับกลายเป็นว่า เขากลับ ‘ซ่อม’ เธอแทนท่อน้ำเสียนี่!!!
ชายหนุ่มคนหนึ่งไม่สบายไปหาหมอที่โรงพยาบาล หลังจากนอนพักอยู่บนเตียงก็มีพยาบาลสาวสวยสุดเซ็กซี่กับหน้าอกคัพ F เดินเข้ามา เธอไม่ได้เอายามาให้เขา แต่กระโดดขึ้นคร่อมร่างกายของชายหนุ่มคนไข้ พร้อมให้เขาใช้เข็มฉีดยา (ยักษ์) ฉีดเธอเสียจนครางงงง.....
| ตัวอย่างเรื่องราวเหล่านี้จะมีอยู่ได้หรือในโลกแห่งความเป็นจริง ถ้าไม่ใช่ในหนังเอวี!?!? ญี่ปุ่น กับเมถุนธุรกิจ AV หรือ Adult Video เริ่มเป็นรูปเป็นร่างมาตั้งแต่ต้นยุค 1980 ด้วยเสียงตอบรับจากกลุ่มผู้เสพ (ส่วนใหญ่ก็คือเพศชาย) อย่างดีเสมอมาจนถึงทุกวันนี้ทั้งในญี่ปุ่นและลามไปถึงทั่วโลก จัดเป็นอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ในญี่ปุ่นที่ทำรายได้เข้าประเทศประมาณ 400 พันล้านเยนต่อปี ศาลพระภูมิแห่งข้อมูลอย่าง Wikipedia ได้รายงานเอาไว้ว่า ในแต่ละวันนั้นมีคนผลิตหนังเอวีอย่างน้อย 11 เรื่อง จาก 70 บริษัท ครองส่วนแบ่ง 30% จากตลาดเช่าดีวีดีในญี่ปุ่น ทุกๆ ปีมีหนังเอวีทั้งถูกกฎหมายและผิดกฎหมายออกมาอย่างน้อย 14,000 เรื่อง เปรียบเทียบกับในสหรัฐฯ ที่มีเพียง 2,500 เรื่องต่อปี แสดงให้เห็นถึงความคลั่งไคล้และความนิยมของแฟนหนังประเภทนี้ได้เป็นอย่างดี ที่สำคัญกว่านั้นคือ สถานะของดาราเอวีญี่ปุ่นนั้นไม่เหมือนดาราหนังโป๊ทั่วไป ตรงที่พวกเธอได้รับการยอมรับ สามารถเดินตามท้องถนนได้ตามปกติ มีแฟนๆ วิ่งมาขอลายเซ็น ข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวก็สามารถนำมาเปิดประมูลในเว็บไซต์ได้ราคาไม่แพ้ดาราทั่วไป ในหลายกรณี การได้เป็นดาราเอวียังเปรียบเสมือนความก้าวหน้าในอาชีพการแสดงของสาวๆ หลายคน และกลายมาเป็นอาชีพที่เด็กสาวหน้าตาดีในญี่ปุ่นหลายคนสมัครเข้ามาเอง จนทำให้พวกเธอกลายมาเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก และแพร่หลายมาถึงบ้านเรา ประเทศที่รสนิยมสาวญี่ปุ่นกลายมาเป็นรสนิยมประจำชาติของหนุ่มไทยไปแล้ว เพ่! เพ่! โป๊มั้ยเพ่? ออนไลน์ นอกเหนือจากแหล่งซื้อขายที่แฝงตัวอยู่ตามตลาดหลายๆ แห่งในเมืองหลวง (เช่น สีลม จตุจักร ตะวันนา หรือแม้แต่พันธุ์ทิพย์พลาซ่า) แล้ว “ตลาดนัดร่วมสมัย” ที่คอเอวียุคดิจิตอลสามารถจะซื้อหาหนังแนวนี้ได้ก็คือ เว็บไซต์ต่างๆ ซึ่งจัดทำขึ้นมาเพื่อกาม เอ๊ย! การนี้โดยเฉพาะ และจากเว็บไซต์มากมายที่ขายหนังเอวีในบ้านเรา เราลองเลือกโทรหาเว็บไซต์เจ้าหนึ่ง (ขออนุญาตไม่เปิดเผยนาม) ซึ่งดูจะมีความตั้งใจในการนำเสนอดีเป็นพิเศษ เพราะเว็บไซต์เจ้านี้เขาไม่ทำแค่ธุรกิจซื้อขายกันธรรมดาๆ แต่ยังพยายามสรรหาข้อมูลอัพเดทในแวดวงหนังเอวีให้คนดูได้รับรู้อีกด้วย เสียงของชายหนุ่มที่เรียกตัวเองว่า “ต้น” (นามสมมุติ) ดังมาจากปลายสาย เขาออกตัวว่า ตัวเองเป็นเพียงผู้รับโทรศัพท์ ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องใดๆ กับเว็บไซต์นี้ และสามารถให้ข้อมูลได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น “ลูกค้าไม่ค่อยมีหรอกครับ ส่วนใหญ่ก็เป็นลูกค้าประจำอยู่แล้ว บอกไม่ได้ว่าจำนวนเท่าไหร่ เพราะรายได้มันน้อยมาก ในกลุ่มก็จะมีคนหนึ่งซึ่งเขาทำงานอยู่ที่ญี่ปุ่น แล้วก็คอยส่งข่าวมาแปลเป็นไทยขึ้นเว็บ แล้วก็เลือกหนังดังๆ จากที่โน่นมาปั๊มแผ่นขาย” จากแผ่นต้นฉบับที่ซื้อมาราคาประมาณแผ่นละ 3,000 เยน (ประมาณ 900 บาท) แต่พอเอามาขายในเมืองไทย “ต้น” บอกว่ากำไรยังไม่คุ้มค่าต้นฉบับเลย (เพราะขายถูกมาก) เมื่อถามถึงกลุ่มลูกค้า “ต้น” บอกว่า มีหลากหลายวัย ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ไปจนถึงคนมีชื่อเสียงในสังคมซึ่งเป็นแฟนประจำที่แวะเวียนเข้ามาซื้ออยู่เรื่อยๆ ในเมืองไทยนั้น ดาราหนังโป๊ หรือดาราเอวีอาจจะยังไม่เป็นที่ยอมรับกัน ต่างจากในญี่ปุ่นที่ข่าวคราวของดาราเอวีเป็นเรื่องปกติมีข่าวทุกวัน ไม่ต่างจากดาราทั่วๆ ไปในบ้านเรา เว็บไซต์แห่งนี้จึงเอาข้อมูลข่าวคราวมาอัพเดทให้อ่านเป็นประจำ บางครั้งก็มีแฟนหนังที่อยากรู้เรื่องราวของดาราที่เขาชอบเขียนมาถาม หรือมีข่าวคราวน่าสนใจก็นำมาเล่าสู่กันฟัง เช่น งานเอวีเอ็กซ์โป เซ็กซ์ทอยออกใหม่ที่น่าสนใจในญี่ปุ่น ตลาดค้าหนังเอวีที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่นฯลฯ จนกลายมาเป็นพื้นที่เล็กๆ สำหรับคอเอวีโดยไม่เน้นการซื้อ-ขายเพียงอย่างเดียว “เราก็แค่อยากจะเป็นชุมชนเล็กๆ ในสังคมของคนที่ชอบหนังแนวนี้เท่านั้นเองครับ” โอเปอเรเตอร์หนุ่มแห่งร้านเอวีออนไลน์กล่าวส่งท้ายก่อนจะขออนุญาตวางสายไปเช็กจดหมายสั่งซื้อจากลูกค้าทางอีเมล์ หนังสามัญประจำห้องของหนุ่มๆ สำหรับผู้ชายแล้ว ในหมู่เพื่อนฝูง อะไรๆ ก็แบ่งกันได้ โดยเฉพาะหนังเอวี เป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะมาออฟฟิศในวันจันทร์แล้วแบ่งปันหนังเอวีที่ไปโหลดมาสดๆ ร้อนๆ ในวันหยุด หรือไม่ก็โหลดทิ้งไว้ในเครื่องที่ทำงานมันซะเลย บอมบ์ (นามสมมุติ) หนุ่มนักโฆษณาวัย 24 ปี เล่าถึงประสบการณ์ชีวิตของตัวเองที่เกี่ยวพันกับหนังเอวีมาตั้งแต่สมัย ม.ต้น เพื่อนดูก็ดูด้วย แต่ที่รู้จักจริงๆ ว่าเป็นหนังเอวีก็ตอน ม.4-ม.5 และดูมาเรื่อยๆ จนถึงทุกวันนี้ ซึ่งแบ่งเวลามาดูไม่บ่อยมาก อาทิตย์ละครั้ง หรือ 2 อาทิตย์ครั้ง โดยไม่ต้องเสียตังค์ซื้อหา เพราะมีเพื่อนๆ เอามาแบ่งกันอยู่แล้ว “พูดถึงคำว่าเอวีปุ๊บนี่ นึกถึงสาวญี่ปุ่นเลย วัยรุ่นไทยจะชอบดูญี่ปุ่น ผมก็ไม่รู้นะ แต่คิดว่าน่าจะเป็นเพราะความเป็นเอเชีย จากการสำรวจและประสบการณ์ตรงของผม 95% ของชายไทยจะชอบดูเอวีของญี่ปุ่น” ตรงกับความเห็นของเจ็ต เพื่อนร่วมรุ่นที่แบ่งกันดูหนังเอวีเป็นประจำโดยไม่ต้องเสียเงิน (อีกแล้ว) เขาบอกว่าชอบดูเอวีญี่ปุ่นมากกว่าของฝรั่งเพราะชอบรูปร่างหน้าตา ความสวยงาม รสนิยมแบบเอเชีย “เป็นความสวยในอุดมคติเลย แบบที่เขาเรียกว่า ขาว สวย หมวย เอ็กซ์ ไงครับ” | |||
“หนังญี่ปุ่นมันจะดูเป็นของกึ่งจริงกึ่งลวงดีนะ ผมชอบของลวงๆ อย่างมีเซ็กซ์ในไร่ ที่ทะเล หรือบนรถไฟ มันดูแบบว่าแกล้งทำดี อย่างบางเรื่อง เนื้อเรื่องมันก็จะใกล้ตัวเราดี เช่น มีเซ็กซ์บนรถไฟฟ้าหรือบนรถเมล์ ให้ความรู้สึกเข้าถึงมากกว่าของฝรั่งที่มักจะมีเนื้อเรื่องทำนองว่าไปปาร์ตี้แล้วก็มีอะไรกัน มันไกลตัวเกินไป” เขาอธิบายเสริมว่า “มันก็เหมือนอย่างดูหนังเรื่อง Infernal Affair กับ The Departed นั่นแหละครับ ดูหนังของเอเชียก็ได้ความลึกของอารมณ์มากกว่าอยู่แล้ว” เจ็ตบอกว่า ผู้ชายดูกันเป็นเรื่องปกติ ไม่มีใครไม่รู้จักหนังเอวี แต่ใครจะบอกหรือไม่บอกก็อีกเรื่องหนึ่ง ถึงบรรทัดนี้ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า หนังเอวีคงตอบสนองจินตนาการชายหนุ่มทั่วโลกไปอีกนานเท่านาน เช่นเดียวกับที่มันจะยังคงเป็น “จอมมารร้าย” ในสายตาของศีลธรรมอยู่เช่นเดิม และคงจะเป็นอยู่เช่นนี้ตลอดไป... |
